Hayrettin Filiz Aydın Kızılcaköy’de

İnsanı gözardı eden bu barbar ilişkiler ağında, özne olması gereken insan nesne olmaya itilirken…
Ve çaresizlik hissine kapılan bireyin “Tek başıma dünyayı değiştiremem ki!” dediği bu gaflet anında…
9 Nisan 2023 günü, Çocuk iyatrosu üzerine bir söyleşi ve ardından imza günü yapmak için konuk edildiğim Aydın/Kızılcaköy Hüseyin Kolay Kültür ve Sanat Evi, aha da kapınIn arkasında tomurcuklarını patlatmaya hazırlanan ilkbaharı erkenden kalbime getiriverdi.

Öğretmen Hüseyin Kolay ve ailesinin kişisel girişimleri ile kurulan Hüseyin Kolay Kültür ve Sanat Evi, öncelikle Aydın’a, sonrasında Türk sanat disiplinlerinin tümüne bir armağandır! Daha avlusuna girer girmez, aklıma ilk gelen düşünce şu oldu: Tek başıma dünyayı değiştiremem diyenler burayı görmeli. Çünkü; evet, belki tek başına bazı şeylere gücümüz yetmez ancak birçok dalgalanma yaratmak için suyun üzerine bir taş atabiliriz. Kültür Evi’nin yaptığı tam da budur!

Sıradan olanı riske etmeye istekli olmayanların, sıradan olana razı olmak zorunda kaldığı günümüzde, insanlara, birbirlerinin gözüne bakarak konuşmayı unuttukları için acı çektiklerini nasıl anlatmalı, bilmem! Doğanın parçası olmak yerine sahibi olmaya çalışmak ya da üç tane tuğla için ömür boyu kredi borcu ödemeyi yaşamak sanmanın, içimizdeki kalmış birkaç parça sevgi kırıntısını da karanlık bir kuyuya itmek olduğunu ne zaman farkedeceğiz acaba? Düşlerimizi daha ne kadar erteleyeceğiz? Hayat dediğin, inandığın gibi yaşamak için çabalamak değilse ya nedir? Kültür Evi’nin yemyeşil bahçesinde, bunlar geçti aklımdan. Bu Kültür Evi’nde; avludaki ağaçtan, duvardaki heykellere, bahçede koşuşturup duran iki sevimli köpeğe, kitap biriminde indirimli satıştan, lezzetli çaylara kadar her şey aynı şarkının dizeleri gibi geldi bana: “Sevginin bittiği her yer cehennemdir”. Burada sevgi var!
Aydın/Kızılcaköy Hüseyin Kolay Kültür ve Sanat Evi’ne sahip çıkmak, umuda sahip çıkmaktır.